Geschiedenis Groot-Brittannië

De Romeinen veroverden in het jaar 55 voor Christus delen van Groot-Brittannië dat tot dan toe de naam Pretani had. De Romeinen veranderden de naam in Britannia Zij slaagden erin het land tot de Schotse Hooglanden te bezetten. Daar werden ze door de noordelijke stammen tot staan gebracht. Om het veroverde gebied te kunnen beschermen werd een lange muur gebouwd. Overblijfselen zijn nog steeds te bezichtigen. Pas 400 jaar na Christus werden de Romeinen verdreven.

Groot-Brittannië bleef echter een gewild gebied. Na de Romeinen veroverden de Saksen en Angelen grote delen. De oorspronkelijke bevolking vluchtte naar Ierland en Wales. In de elfde eeuw veroverde de Franse  hertog Willem de Veroveraar grote delen van Groot-Brittannië (Engeland) waaronder Londen. In het jaar 1284 werd Wales veroverd door koning Edward I. In het jaar 1707 verenigden Schotland en Engeland elkaar in de Act of Union. Sinds 1801 vormen Wales, Ierland, Schotland en Engeland samen het Verenigd Koninkrijk.

Groot-Brittannië is een echte wereldmacht geweest. Op het hoogte punt (begin 1900) bezat Groot-Brittannië zelfs bijna 1 / 5 deel van het gehele aardoppervlak. Deze kolonies hebben mede gezorgd voor een enorme welvaart. In de loop van de 20e en 21e eeuw zijn veel kolonies onafhankelijk geworden. Toch bezit Groot-Brittannië nog diverse kolonies op strategische plaatsen in de wereld. Enkele bekenden kolonies zijn Gibraltar en de Falklandeilanden. Via de Commonwealth zijn vele voormalige kolonies nog steeds verbonden met Groot-Brittannië.

De huidige koningin Elizabeth II besteeg in 1952 de troon. Ondanks het feit dat Groot-Brittannië een eigenzinnige en onafhankelijke koers blijft nastreven sloot zij zich in 1973 toch aan bij de Europese Unie.